Writen by
olatagoal.gr
2:13 μ.μ.
-
0
Comments
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Νιώθετε ότι ποδοσφαιρικά η μοίρα σας είναι κοινή;
Φ.Δ.: Έτσι όπως εξελίσσεται είναι σα να τα φέρνει η μοίρα να είμαστε μαζί. Αυτό είναι καλό γιατί είμαστε και οι δυό από εδώ. Ποδοσφαιρικά σχεδόν μεγαλώσαμε μαζί, γιατί και στα τοπικά παίζαμε αντίπαλοι. Φύγαμε μαζί και πήγαμε στον Παναιτωλικό και μετά πρώτα έφυγα εγώ και ύστερα από ένα χρόνο ο Χρήστος. Τελικά η μοίρα μας ξανάφερε μάζι στον Παναιτωλικό. Αυτό είναι καλύτερο για μας και πιστεύω και για την ομάδα, καθώς καταγόμαστε από εδώ και πλέον έχουμε γυρίσει με πολλές εμπειρίες και οι δύο.
Χ.Κ.: Αν θεωρήσεις παρένθεση την εποχή που ο Φίλιππας πήγε στον Παναθηναϊκό και έκανε τον κύκλο το δικό του και εγώ το δικό μου, σίγουρα είναι κοινή. Φύγαμε σχεδόν μαζί, γυρίσαμε μαζί και μακάρι να τελειώσουμε και μαζί εδώ.
Υπάρχει σύγκριση της εποχής που πρωτοήρθατε στον Παναιτωλικό με το σήμερα;
Χ.Κ.: Καμία. Σίγουρα καμία. Θέλαμε να παίξουμε στον Παναιτωλικό, είχαμε όνειρα και φιλοδοξίες για την καριέρα μας, αλλά δεν έχει καμιά σχέση το τότε με το τώρα. Μόνο στην έδρα. Και αυτή ακόμα αλλιώς ήταν το 2000 και αλλιώς είναι τώρα.
Φ.Δ.: Καμία σχέση. Καταρχήν ήταν πιο δύσκολο παιδιά από εδώ να μπουν στον Παναιτωλικό. Γιατί υπήρχε δυνατότητα οικονομική και αντί να επιλέγουν παιδιά από το Νομό μας, ώστε να φτιάξουν κάποιες βάσεις, στηρίζονταν σε ξένους παίκτες. Οπότε ήταν δύσκολο για ένα παιδί από εδώ να ενταχθεί στο δυναμικό της ομάδας. Θεωρώ ότι εμείς ήμασταν τυχεροί που παίξαμε τότε στη Β΄ Εθνική. Είχε δυναμική σαν πρωτάθλημα. Καμία σχέση με το φετινό. Δεν το συγκρίνω. Παλιότερα ήταν πιο δυνατές οι ομάδες. Τώρα που υπάρχει και η κρίση δίνονται ευκαιρίες σε νέα παιδιά. Ίσως να είναι καλό για το ποδόσφαιρο το γεγονός αυτό. Αυτή τη στιγμή είμαστε πολλοί Αγρινιώτες στον Παναιτωλικό και είναι σημαντικό.
Πως ήταν οι συνθήκες στις άλλες ομάδες που αγωνιστήκατε;
Χ.Κ.: Όταν έφυγα από τον Παναιτωλικό και πήγα στην Πάτρα οι συνθήκες ήταν αρκετά καλές. Στην Καλλιθέα και στον Ατρόμητο ήταν πολύ επαγγελματικά τα πράγματα. Πολύ καλά γήπεδα, οργανωμένες ομάδες. Αλλά σίγουρα αυτό που παρουσιάζει ο Παναιτωλικός σήμερα συνολικά σε προπονητικό, γήπεδο και σε όλα έχει να κάνει με πολύ επαγγελματική ομάδα. Τέτοια προπονητικά κέντρα τα ζηλεύουν και μεγάλες ομάδες.
Φ.Δ.: Σίγουρα σε αυτό τον κύκλο που κάναμε βρήκαμε και καλύτερα και χειρότερα. Εγώ βρήκα πολύ καλές συνθήκες στον Παναθηναϊκό. Εκείνη την εποχή η ομάδα ήταν στα φόρτε της και υπήρχε και το συνδρομητικό του ALPHA και έπεσαν πολλά λεφτά στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήταν πολύ καλά. Βέβαια στην αρχή έμεινα στον Παναθηναϊκό ένα χρόνο και μετά πήγα τρία χρόνια δανεικός μέχρι να επιστρέψω. Στις ομάδες που πήγα δανεικός δεν υπήρχαν αυτά που περίμενα και είχα δει στον Παναθηναϊκό. Όταν ξαναγύρισα είδα και την καλή πλευρά του ποδοσφαίρου και φυσικά και στις επόμενες ομάδες που αγωνίστηκα. Βέβαια τώρα που είμαι εδώ διαπιστώνω ότι ο Παναιτωλικός δεν έχει τίποτα να ζηλέψει ούτε από τον Παναθηναϊκό, ούτε από τον Ολυμπιακό. Το προπονητικό κέντρο αυτή τη στιγμή παρέχει τα πάντα στους ποδοσφαιριστές. Αυτά που είχα στον Παναθηναϊκό, τα έχω και εδώ τώρα. Δε λείπει κάτι στον ποδοσφαιριστή. Παλιότερα δεν υπήρχαν. Εμείς ψάχναμε να βρούμε που θα κάνουμε προπόνηση. Το 2000 πηγαίναμε από χωριό σε χωριό. Κάναμε προπόνηση και σε ξερά. Σε Άγιο Κωνσταντίνο, Αβώρανη και Ματαράγκα. Πλέον επιλέγουμε και σε ποιο από τα γήπεδα του προπονητικόυ θα κάνουμε την προπόνηση.
Τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε προσέγγιση από τον Παναιτωλικό για να επιστρέψετε νωρίτερα;
Χ.Κ.: Εγώ είχα μιλήσει όταν ο Παναιτωλικός ήταν νομίζω στη Γ΄ Εθνική. Είχα μια επικοινωνία με το Μάκη (Μπελεβώνη) όταν ήταν ακόμα ποδοσφαιριστής. Τότε ήμουνα στον Ατρόμητο, που έπαιζε Super League και Ευρώπη. Μου είπε κάποια πράγματα, αλλά δε μίλησα με κάποιο παράγοντα.
Φ.Δ.: Εγώ είχα μια κουβέντα πριν λίγα χρόνια. Πριν ο Παναιτωλικός κάνει το βήμα για τη Super League. Τον Ιανουάριο όταν ήμουνα στη Γαλλία, είχα συζητήσεις με ελληνικούς συλλόγους και ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Παναιτωλικός. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι η Μπρεστ ήθελε να αγωνιστώ σε ομάδα Α΄ Κατηγορίας. Και αυτό ήταν το εμπόδιο που δεν άφησε να προχωρήσει η υπόθεση.
Ενημερωνόσασταν όλα αυτά τα χρόνια για τον Παναιτωλικό;
Φ.Δ.: Συνέχεια. Όλα τα χρόνια ενημερωνόμουνα για την ομάδα.
Χ.Κ.: Κι εγώ πάντα παρακολουθούσα την ομάδα. Και στη Γ΄ και στη Β΄ και εννοείται στη Super League. Όποτε μπορούσα έβλεπα και στην τηλεόραση τους αγώνες. Σε ένα μαγαζί στην Κατερίνη ήμασταν δύο Αγρινιώτες και βλέπαμε τα παιχνίδια. Και ενημερωνόμασταν συνέχεια.
Τι σας έφερε τελικά πέρσι στην ομάδα;
Φ.Δ.: Όπως είπα και πριν ο Παναιτωλικός έχει καλύψει πολλά πράγματα, που δεν υπήρχαν στο παρελθόν. Πάνω απ' όλα μετράει ότι είναι πολύ υγιές σωματείο. Έχει το προπονητικό του κέντρο και αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς πολλές ομάδες πλέον δεν έχουν ούτε να κάνουν προπόνηση. Ξέρεις ότι θα έχει ένα γήπεδο γεμάτο. Είναι μια πόλη και ένας Νομός συνολικά που ζει για το ποδόσφαιρο και τον Παναιτωλικό. Όλα αυτά μπορούν να κάνουν μια μεγάλη δύναμη. Η προσέγγιση και το πλάνο που μας παρουσίασαν και ήταν μιας ομάδας που ήθελε να επανέλθει άμεσα στη Super League και σε συνδυασμό με την επιθυμία μας, έφεραν την επιστροφή μας. Όλα ήταν ιδανικά για να γυρίσουμε. Και έχουμε φιλοδοξίες. Στόχος μας ήταν να βάλουμε κι εμείς το λιθαράκι μας για να ανέβει η ομάδα. Απαγορεύεται ομάδες σαν τον Παναιτωλικό να είναι στη Β΄ Εθνική και να υπάρχουν στη Super League ομάδες που κόβουν ελάχιστα εισιτήρια.
Χ.Κ.: Ήθελα να επιστρέψω. Και είχα βάλει στο μυαλό μου γυρνώντας στην ομάδα να βοηθήσω όσο μπορώ να ανέβει κατηγορία. Ήθελα να ζήσω ένα όνειρο ζωής. Να παίξω με τον Παναιτωλικό στη Super League. Το καταφέραμε και βάλαμε κι εμείς το λιθαράκι μας, όπως είπε και ο Φίλιππας. Και το όνειρο συνεχίζεται. Και θέλουμε να ολοκληρωθεί η χρονιά με την ομάδα να παραμένει στην κατηγορία. Και όπως έχω ξαναπεί, προσωπική μου άποψη είναι πως ο Παναιτωλικός την επόμενη πενταετία θα είναι στη Super League.
Σας προβλημάτισε το κακό ξεκίνημα της περσινής χρονιάς και γενικά πιστέψατε οποιαδήποτε στιγμή πως ο στόχος της ανόδου δε θα επιτευχθεί;
Χ.Κ.: Κι εγώ και ο Φίλιππας, γιατί το συζητάγαμε συνέχεια, ήμασταν σχεδόν σίγουροι πως η ομάδα δε θα χάσει το στόχο της. Είχαμε αισιοδοξία πως η ομάδα θα βγει είτε απευθείας, είτε μέσω μπαράζ. Βέβαια κάναμε ένα πολύ κακό ξεκίνημα. Και προβληματιστήκαμε ίσως και λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους παίκτες, γιατί είμαστε από το Αγρίνιο. Αλλά λειτουργήσαμε καλά εκείνη την περίοδο, πιστεύω κρατήσαμε καλά τα αποδυτήρια και ήμασταν μια παρέα. Και συζητώντας με όλα τα παιδιά είπαμε πως δε μπορεί αυτή η ομάδα, εμείς οι παίκτες να μην ανέβουμε. Θεωρώ πως επειδή υπήρχε αυτή η ψυχολογία κατάφεραμε το στόχο.
Φ.Δ.: Σε κάποιο σημείο ανησυχήσαμε αρκετά όλα τα παιδιά και καθίσαμε και το συζητήσαμε στα αποδυτήρια. Πραγματικά υπήρξε πρόβλημα στην αρχή. Η ψυχολογία μας δεν ήταν καλή. Γι' αυτό παρουσιάσαμε και διαφορετικά πρόσωπα στα παιχνίδια. Σα σύνολο δεν αμφιβάλλαμε ποτέ. Δε μας πέρναγε από το μυαλό πως σα σύνολο δε μπορούσαμε να πετύχουμε το στόχο. Απλά πιστεύω ότι έλειπε κάτι για να ξυπνήσει αυτή η ομάδα. Η ομάδα έδειχνε κοιμισμένη μέχρι τα μισά του πρώτου γύρου. Έλειπε μια σπίθα για να αλλάξουν τα πράγματα. Όπως έγινε μετά.
Χ.Κ.: Και σίγουρα οι μεταγραφές του Ιανουαρίου που βοήθησαν πολύ. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν δεν έχει ξαναγίνει να βγουν "λίρα εκατό" όλες οι μεταγραφές του Γενάρη. Έδωσαν ώθηση σε όλη την ομάδα. Πιστεύω εκεί φάνηκε πως ο πρόεδρος είδε πως χρειάζονταν κάποιες προσθήκες και έγιναν. Με όλο το τιμ έφεραν αυτούς τους καλούς ποδοσφαιριστές όπως είναι ο Μπελόν, ο Μπόγιο, ο Σίσιτς και οι υπόλοιποι, που μας έδωσαν και ψυχολογία. Θυμάμαι ήταν ή ο Σίσιτς ή ο Μπελόν που όταν ήρθε μας είπε είστε καλοί παίκτες αλλά σας λείπει ψυχολογία. Και βοήθησαν για να κάνουμε και αυτό το εκπληκτικό σερί. Ήταν φυσικά και θέμα προπονητή, αλλά και της ποιότητας των παικτών που ήρθαν.
Μπορεί να σας "λύγισε" ψυχολογικά το γεγονός ότι ήσασταν το απόλυτο φαβορί για την άνοδο;
Φ.Δ.: Αυτό αποδείχτηκε με το νέο προπονητή. Από τη στιγμή πυ άλλαξε ο προπονητής, αλλάξανε όλα. Ήταν η σπίθα. Έπαιξε μεγάλο ρόλο και αυτό.
Το διαφορετικό που έφερε ο Μάκης Χάβος ήταν στο κομμάτι της ψυχολογίας;
Φ.Δ.: Ήταν το πιο σημαντικό πιστεύω. Εκείνη τη χρονική στιγμή ήταν ότι καλύτερο. Συνυπολογίζοντας και τις προσθήκες που έγιναν. Όλα αυτό έφεραν ένα δυνατό σύνολο που πίστευε πως δε μπορεί να χάσει από καμία ομάδα. Στην αρχή μπαίναμε πιο ηττοπαθείς.
Χ.Κ.: Στην αρχή είναι αλήθεια πως ήμασταν ηττοπαθείς. Και δε μας βοήθησε ο προπονητής εκείνο το διάστημα. Να μας πει ότι είμαστε καλοί ποδοσφαιριστές και γενικά να μας φτιάξει την ψυχολογία.
Φ.Δ.: Το πιο εύκολο είναι να ρίξουμε την ευθύνη ο ένας στον άλλο. Εμείς το αποφύγαμε αυτό. Το κρατήσαμε έξω από τα αποδυτήρια. Είχαμε καλά αποδυτήρια και δεν είχαμε διάφορα συμβάντα μέσα στη χρονιά. Προσωπικά πιστεύω πως δεν έγινε το παραμικρό. Και αν πήγε κάτι να γίνει απομονώθηκε κατευθείαν.
Πέρα από το κομμάτι της ψυχολογίας τι άλλαξε ο Μάκης Χάβος;
Χ.Κ.: Όταν τελειώνει ένα παιχνίδι ο προπονητής σε ρωτάει αν το ευχαριστήθηκες. Δηλαδή αν έπαιξες και πρόσφερες με τον τρόπο που σου είπε. Εμείς στο δεύτερο γύρο ευχαριστιόμασταν το παιχνίδι. Και αυτό φαίνονταν στο γήπεδο. Η ομάδα είχε αυτοματισμούς και θεωρώ οτι έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην κατηγορία. Και ας μην ανέβηκε απευθείας. Παίξαμε επιθετικό ποδόσφαιρο και είχαμε την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα.
Φ.Δ.: Ο κάθε προπονητής έχει διαφορετική φιλοσοφία. Το θέμα είναι πως μπορεί να την περάσει στον ποδοσφαιριστή. Ο προπονητής από εμάς πήρε και παραπάνω από το 100%. Αυτό που έγινε ήθελε υπερπροσπάθεια, γιατί μείναμε αρκετά πίσω. Αλλά έλεγα ότι θα ανέβουμε.
Χ.Κ.: Κάποια στιγμή κοιτάζαμε τη βαθμολογία και δεν το πιστεύαμε.Ειλικρινά δεν ήθελα να περπατάω στο Αγρίνιο. Δεν ήθελα να αντικρύζω τον κόσμο. Γιατί και ο κόσμος ζει και αναπνέει για την ομάδα. Κάποια στιγμή και οι δικοί μας άνθρωποι μας έλεγαν "τι κάνετε; είστε κοντά στη ζώνη του υποβιβασμού". Και λέγαμε πως δε μπορεί να γίνεται αυτό. Να μη μπορούμε να ανέβουμε από τη Β΄ Εθνική. Είχαμε εμπειρία, αλλά κάτι έλειπε. Έλεγα κι εγώ ότι θα ανέβουμε και ο κόσμος γέλαγε. Ο κόσμος μου έλεγε πως το κάνω για να τους καθησυχάσω. Στο τέλος όμως αποδείχτηκε ότι το πιστεύαμε πολύ.
Έπαιξε ρόλο και η επιστροφή των οργανωμένων;
Χ.Κ.: Παναιτωλικός χωρίς οργανωμένους δεν υπάρχει. Υγιείς φιλάθλους, οργανωμένους με την πλήρη έννοια. Βλέπαμε την ομάδα όταν έπαιζε στη Super League και μου έλεγαν στην Κατερίνη για την ατμόσφαιρα, τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό, τα χαμηλά κάγκελα. Πέρσι είχαμε ένα συμβάν, αλλά πιστεύω ότι οι φίλαθλοι ξέρουν πως και πότε να βοηθήσουν την ομάδα. Και στην αρχή της χρονιάς είδαμε ότι το γήπεδο ήταν εκκλησία. Ερχότανε οι αντίπαλοι και μας κοροϊδεύανε. Έχει παλμό το γήπεδο όταν είναι μέσα οι οργανωμένοι.
Φ.Δ.: Η φωνή του γηπέδου είναι οι οργανωμένοι. Γιατί και στην αρχή το γήπεδο γέμιζε. Αλλά μόνο μουρμούρα ακούγονταν. Από την ώρα που μπήκαν οι οργανωμένοι δεν ακούγονταν αυτό. Το τραγούδι σκέπαζε τα πάντα. Για μας αυτό ήταν θετικό. Και το επιδιώκαμε να γυρίσουν οι οργανωμένοι. Και με συζητήσεις με τους ανθρώπους της ομάδας. Το θέλαμε αυτό, γιατί αλλιώς τον μάθαμε τον Παναιτωλικό. Να υπάρχει παλμός στο γήπεδο. Και όταν συνδυάστηκε και αυτό όλοι μαζί τα καταφέραμε. Αλλιώς δε γίνεται τίποτα. Δεν πρέπει να υπάρχουν στρατόπεδα. Όλοι να είμαστε ένα.
Ποια ήταν τα συναισθήματα σας, στην κορυφαία θεωρώ στιγμή της περσινής χρονιάς, στο γκολ του Χρήστου στο Βόλο;
Φ.Δ.: Για μένα είναι χειρότερα να βλέπω το ματς από την εξέδρα. Δυστυχώς λόγω της τιμωρίας δε μπορούσα να αγωνιστώ. Δεν το έβλεπα σαν παίκτης, αλλά καθαρά σα φίλαθλος. Και μόλις έβαλε το γκολ τα σκαλιά τα κατεβαίναμε τρία - τρία. Μου ήρθε να κλάψω. Ήταν έντονα τα συναισθήματα. Και με το που ήρθε ο Χρήστος ήταν το κάτι άλλο. Τον βλέπαμε και ήταν και αυτός έτοιμος να δακρύσει. Και μου θύμισε τον πρώτο αγώνα που ήμασταν σε αποστολή του Παναιτωλικού. Εγώ ήμουνα στον πάγκο και ο Χρήστος βασικός σε παιχνίδι με το Αίγιο που κερδίσαμε 1 - 2. Έβαλε ένα παρόμοιο, παλικαρίσιο γκολ και μόλις τελείωσε το παιχνίδι βάλαμε και οι δύο τα κλάματα. Κλαίγαμε σα μικρά παιδιά.
Χ.Κ.: Για μένα ήταν σοκ με την καλή έννοια. Με πίστεψε πολύ ο προπονητής. Μου είπε μπαίνεις μέσα και καθαρίζεις το παιχνίδι. Εκείνη τη στιγμή πρέπει να κάνεις το καλύτερο δυνατό. Πιεζόμασταν σε εκείνο το σημείο. Και λες "Παναγία μου βοήθησέ με να σκοράρω για να δικαιωθώ και εγώ και ο προπονητής μου και όλος ο κόσμος". Και όταν γίνεται η φάση και μπαίνει το γκολ θέλω να συγκρατηθώ, να μη με πιάσουν τα κλάματα. Θα γέλαγε ο κόσμος. Ο πατέρας μου, μου έλεγε "όταν έβαλες το γκολ πίστευα ότι θα κάνεις κάτι υπερβολικό". Πήγα και ουρλιάζαμε στα κάγκελα. Τεράστια στιγμή και γι' αυτό είπα πως ήταν το καλύτερο γκολ της καριέρας μου. Έχω σκοράρει απέναντι σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, αλλά δε συγκρίνεται. Και επιμένω πως ήταν το καλύτερο γκολ που έχω πετύχει.
Σε μια συνέντευξη που κάναμε πέρσι μου είχες πει πως ονειρεύεσαι το τέλος της χρονιάς με παιχνίδι εντός έδρας όπου θα πανηγυρίζαμε την άνοδο. Ήταν πιο γλυκός τελικά ο τρόπος που ήρθε η άνοδος;
Φ.Δ.: Θα το θέλαμε αλλιώς. Να έρθει πιο άνετα και χωρίς άγχος. Γιατί δε σου κρύβω ότι είχαμε πολλή πίεση. Όχι από τον κόσμο, αλλά από εμάς τους ίδιους. Το θέλαμε και έπρεπε να το πετύχουμε. Η ομάδα φέτος είχε μεγάλες προσωπικότητες. Και δε δεχόμασταν να μην ανέβουμε. Η θέση μας κάποια στιγμή μας πόναγε υπερβολικά. Τρελαινόμασταν και ψάχναμε τρόπο να αλλάξουν τα πράγματα. Θα ήταν άδικο και απέναντι στους εαυτούς μας. Αφού τελείωσε όμως δε μας ένοιαζε, όπως και να έρχονταν. Αρκεί να πετυχαίναμε το στόχο. Ο τρόπος όμως τελικά ήταν γλυκός. Σε ένα γήπεδο με 15.000 κόσμο, όλη την εβδομάδα να σε πυροβολούν με δηλώσεις και ανακοινώσεις και εμείς να απαντάμε μέσα στο γήπεδο. Και στο τέλος να μας χειροκροτάνε αυτοί που μας βρίζανε. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή.
Χ.Κ.: Όπως είπε κι ο Φίλιππας θα το ήθελα κι εγώ. Πιο εύκολα. Το είχα φτιάξει και στο μυαλό μου ότι η ομάδα θα έβγαινε κατηγορία στο παιχνίδι με τον Ηρακλή. Δυστυχώς όμως σε εκείνο το παιχνίδι δεν τα πήγαμε καλά. Δεν ξέρω τι έφταιξε. Ήμασταν σίγουροι πως η ομάδα θα κερδίσει. Και μόλις έβαλε και ο Στέλιος (Σφακιανάκης) το γκολ ήμουνα 100% σίγουρος ότι θα πανηγυρίζαμε σε συνδυασμό με το άλλο ματς που ξέραμε το σκορ. Όταν έληξε το παιχνίδι ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Ο λόγος είναι ότι θα είχαμε μια εντός εισαγωγικών εύκολη άνοδο. Μετά όταν πήγαμε στο ξενοδοχείο ξέραμε ότι έπρεπε να πάμε στο Βόλο και να αποδείξουμε ότι ήμασταν καλύτερη ομάδα. Προσωπικά μου άρεσε πολύ. Μου αρέσουν τα δύσκολα. Και έζησα και τη φιέστα στο γήπεδο μας, όπως σου είχα πει και τότε. Είμαι τυχερός και ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να ζήσω αυτή τη χαρά. Και σήμερα ακόμα περπατάμε στο δρόμο και μας επιβραβεύει ο κόσμος. Μου ήρθαν όπως τα ήθελα.
Ήταν διαφορετική η πρώτη προπόνηση με τον Παναιτωλικό ενόψει Super League; Και το ρωτάω γιατί έχετε κάνει πολλές "πρώτες" με ομάδες της μεγάλης κατηγορίας.
Χ.Κ.: Για μένα προσωπικά ήταν ξεχωριστή πρώτη. Έχω κάνει πολλές "πρώτες" με ομάδες και αρκετό κόσμο, αλλά είναι διαφορετικά με την ομάδα που έχω μεγαλώσει. Από 8 χρονών πάω στο γήπεδο με τον πατέρα μου και τα αδέρφια μου και σίγουρα είναι ξεχωριστή. Ήθελα να το ζήσω και το απόλαυσα από το πρώτο λεπτό.
Φ.Δ.: Για μένα είναι σα να γλεντάμε ακόμα. Κάπως έτσι το βλέπω, γιατί δεν ξεκουραστήκαμε αρκετά. Ένιωσα σα να είχαμε ξανά φιέστα. Σίγουρα ήταν ξεχωριστή και για μένα και για όλα τα παιδιά, γιατί δεν πιστεύω ότι έχουν ζήσει κάτι παρόμοιο. Δε θεωρώ ότι περίμεναν τόσο κόσμο. Ήταν πολύ όμορφο. Και δίνει σε όλους δύναμη, γιατί βλέπουμε ότι ο κόσμος αγαπάει το ποδόσφαιρο. Και αυτό μας ευχαριστεί.
Χ.Κ.: Στην πρώτη είπα στο Σιρίλ (Καλί) "όπως στη Βέροια είναι έτσι"; Ήμασταν μαζί και είχε 15 άτομα στην "πρώτη". Και μου λέει όλη τη μέρα με ρωτάνε για τον Παναιτωλικό εδώ. Βλέπουν όλοι ότι η πόλη ζει και αναπνέει για τον Παναιτωλικό και τους αρέσει αυτό, γιατί δείχνει ότι η ομάδα έχει δυναμική. Και όλοι θα δώσουν τα πάντα για να πετύχει η ομάδα το στόχο.
Μπορεί να στοχεύει από φέτος ψηλά η ομάδα λόγω της δυναμικής που έχει;
Φ.Δ.: Για μένα όχι και θα σου εξηγήσω γιατί. Την πρώτη χρονιά που ανέβηκε η ομάδα ακούγονταν ο στόχος της Ευρώπης. Ο πρόεδρος έριξε πολλά λεφτά και όλη η Ελλάδα ήθελε να έρθει στον Παναιτωλικό. Έγινε μια εντελώς καινούρια ομάδα, αλλά οι ομάδες δε χτίζονται με αυτό τον τρόπο. Και δε μπορείς να πεις από τη μια στιγμή στην άλλη πως από εκεί που έπαιζες Β΄ Εθνική, θα παίξεις Champions League. Πρώτα πρέπει να θέσεις τις βάσεις, να καθιερωθείς και μετά στοχεύεις κάτι παραπάνω. Η ομάδα πρέπει πρώτα να σταθεροποιηθεί στην Α΄ Εθνική και μετά κοιτάμε ψηλότερα. Δε λέω πως δε μπορεί να έρθει το κάτι παραπάνω, αλλά όταν έχει χτιστεί σωστά. Όπως πρέπει να γίνει φέτος. Και αυτό συμβαίνει. Αλλά να μη δημιουργούμε προσδοκίες στον κόσμο.
Χ.Κ.: Σίγουρα το πρώτο που θέλουμε είναι η ομάδα να σωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να αποβάλλουμε και το άγχος. Έτσι μπορούν να δοθούν ευκαιρίες σε ένα παιδιά, κάτι που επιθυμεί και κάνει ο προπονητής. Και το έχει αποδείξει πως αν είσαι καλός θα παίξεις. Είναι δίκαιος. Και αυτό μπορεί να γίνει αν σωθούμε άνετα και από κει και πέρα να κάνουμε μια καλή πορεία. Κάθε χρόνο να κάνουμε το βηματάκι παραπάνω. Μεγάλο παράδειγμα είναι τα Γιάννενα που μπορούσαν να παίξουν Ευρώπη, αλλά λόγω αδειοδότησης έμεινε εκτός. Έχει παιδιά από την περιοχή και χωρίς μεγάλες μεταγραφές έκανε εξαιρετική πορεία. Με καλή ομάδα και ομοιογένεια έφτασαν ψηλά, κάτι που ονειρεύονταν οι οπαδοί τους. Και αν γίνει αυτό που είπα νωρίτερα και είναι η ομάδα 5 χρόνια στη μεγάλη κατηγορία, θα θέσει και στόχο το κάτι παραπάνω. Και ο Αστέρας Τρίπολης είναι παράδειγμα ομάδας που λειτούργησε σωστά και κάθε χρόνο τα πάει καλύτερα. Έτσι πιστεύω θέλουν και πρέπει να χτίσουν όλες οι ομάδες.
Το δύσκολο πρόγραμμα της αρχής μπορεί να φέρει γκρίνια ή μεγάλη αισιοδοξία. Πρέπει να αποφευχθεί αυτό;
Φ.Δ.: Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο. Δηλαδή αν ξεκινήσουμε με ένα διπλό στη Λεωφόρο θα πούμε πως πάμε για Ευρώπη; Αυτό θα είναι μεγάλο λάθος και συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ και φέρνει προβλήματα. Αλλά δε νομίζω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο. Δε θα το αφήσει ούτε ο προπονητής, ούτε οι παίκτες. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, αλλά εξαρτάται από το τι βγαίνει προς τα έξω. Αν η ομάδα ήθελε Ευρώπη θα μπορούσε να πάει να πάρει 20 παίκτες, όπως πρόπερσι. Αλλά το πάθημα έγινε μάθημα. Από τα λάθη πρέπει να γίνουμε σοφότεροι. Και αυτό γίνεται τώρα.
Χ.Κ.: Βλέποντας το πρόγραμμα είδα πως είναι δύσκολο στην αρχή, αλλά αυτό μπορεί να είναι και καλό. Κάνοντας καλά αποτελέσματα τις πρώτες αγωνιστικές παίρνεις ώθηση για να συνεχίσεις και φτιάχνει και η ψυχολογία σου. Το σίγουρο είναι ότι ο Παναιτωλικός θα είναι πολύ ανταγωνιστικός. Αν το ξεκίνημα με Παναθηναϊκό εκτός και με Π.Α.Ο.Κ. χωρίς κόσμο, που είναι μειονέκτημα γιατί θα ήταν γεμάτο το γήπεδο και θα είχε παλμό, είναι καλό θα μας δώσει ψυχολογία.
Βλέποντας όλο το πρόγραμμα θεωρείτε "βολικές" τις τελευταίες αγωνιστικές;
Φ.Δ.: Θεωρώ πως δεν πρέπει να βλέπουμε ξεχωριστά παιχνίδια και να τα κρίνουμε εύκολα ή δύσκολα. Όλα πρέπει να τα βλέπουμε ίδια με οποιοδήποτε αντίπαλο. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι σε κάθε παιχνίδι να παίρνουμε το θετικό αποτέλεσμα. Γιατί έτσι μπορεί να τα καταφέρεις στα δύσκολα και να στραβοπατήσεις στα εύκολα.
Χ.Κ.: Αυτό το είδαμε και πέρσι. Παίζαμε με ομάδες στην έδρα μας όπως ο Γάζωρος ή η Καλλιθέα και δεν κερδίσαμε και ερχότανε στο Αγρίνιο ο Ολυμπιακός Βόλου και ο Ηρακλής και κερδίζαμε άνετα. Παιχνίδι με παιχνίδι να είμαστε ανταγωνιστικοί και να πετύχουμε γρήγορα το στόχο.
Το τέλος της φετινής χρονιάς το έχετε ονειρευτεί και αν ναι πως;
Χ.Κ.: Δεν προλάβαμε, είμαστε στους πανηγυρισμούς ακόμα. Αλλά σίγουρα είναι να σωθεί η ομάδα.
Φ.Δ.: Το πως θα έρθει το ξέρει μόνο ο Θεός. Για μένα το βασικότερο είναι να το διασκεδάσουμε αυτό που κάνουμε όλοι οι παίκτες. Αν γίνει αυτό όλα θα πάνε κατ' ευχήν. Όταν υπάρχει γκρίνια και μιζέρια χαλάνε τα πράγματα. Όταν το χαίρεσαι έρχεται και η επιτυχία. Το πως θα το ήθελα είναι όπως ο κάθε φίλαθλος. Για μας που είμαστε εκεί και εκπροσωπούμε μια πόλη υπάρχει πολύ περισσότερη πίεση. Και το θέλουμε και παραπάνω για να ευχαριστήσουμε και όλο τον κόσμο.
Ο Ηλίας Ιωάννου που βρίσκεται λίγες μέρες στην ομάδα δήλωσε πως πρέπει να διατηρηθεί το οικογενειακό κλίμα. Αυτό οφείλεται στο ότι έχει διατηρηθεί ο κορμός και οι παίκτες που έρχονται το αντιλαμβάνονται αμέσως;
Φ.Δ.: Αυτή η δήλωση τα λέει όλα. Φαντάσου να ερχότανε 20 νέοι παίκτες. Ο ένας θα κρύβονταν από τον άλλο. Είναι διαφορετικό να γνωρίζεις το συμπαίκτη σου και να έχεις ζήσει πράγματα, όπως εμείς πέρσι από το να μη γνωρίζονται οι παίκτες. Οπότε στο σύνολο που διατηρήθηκε ενσωματώνονται τα παιδιά που έρχονται. Είμαστε πραγματικά μια οικογένεια. Και ότι "πάρασιτο", το λέω έτσι, υπάρχει απομονώνεται αμέσως. Από μόνο του, δε χρειάζεται να κάνουμε εμείς κάτι.
Χ.Κ.: Ήταν κι αυτό ένα από τα μυστικα της ανόδου και πολλοί δεν το ξέρουν, δεν το καταλαβαίνουν. Μέσα στην ομάδα πρέπει να είμαστε οικογένεια. Ο ένας να βοηθάει τον άλλο και να μην υπάρχει κακός λόγος για κανέναν, γιατί αυτό θα φέρει γκρίνια. Ήρθε ο Ηλίας 3 - 4 μέρες και το κατάλαβε. Εμείς τον γνωρίζαμε σαν αντίπαλο. Είναι επιβράβευση αυτό που είπε. Εγώ ήμουν συμπαίκτης με παιδιά που ήρθανε και καταλάβανε ότι είναι μια ομάδα όπου ο ένας λειτουργεί για τον άλλο. Δε θα πει κακό ο ένας για τον άλλο.
Φ.Δ.: Εμείς προσπαθούμε να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά. Αυτό είναι το συμφέρον. Να μπουν μέσα στο κλίμα. Είμαστε οικογένεια και βάζουμε κι άλλα μέλη. όποιος δε θέλει να μπει, αποβάλλεται. Θα υπάρχουν διαφωνίες, αλλά αυτό δεν είναι κακό. Θα βρεθεί λύση.
Χ.Κ.: Γινόμαστε πολύτεκνοι. Το έχει πει και ο προπονητής, ότι όλοι πρέπει να μπούμε στη νοοτροπία της ομάδας. Θα υπάρξουν εντάσεις, αλλά το επόμενο λεπτό θα σβήσουν. Και σίγουρα ο κόσμος δε θα δει όλο το ρόστερ σε ένα μαγαζί. Δε γίνεται αυτό. Μέσα στα αποδυτήρια όμως θα είμαστε οικογένεια.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στον κόσμο του Παναιτωλικού ενόψει της νέας χρονιάς;
Χ.Κ.: Το στίγμα στον κόσμο το έδωσα στη συνέντευξη Τύπου στο παιχνίδι του Βόλου. Αυτός ο κόσμος ξέρει πως να στηρίξει την ομάδα και αυτό κάνει. Σίγουρα τον θέλουμε δίπλα μας και στα εκτός έδρας, σε όποια παιχνίδια εξασφαλίσει εισιτήρια η ομάδα. Το γήπεδο να γεμίζει και να γίνονται όλα σε ποδοσφαιρικά πλαίσια. Θα είναι δίπλα μας.
Φ.Δ.: Αυτό που θέλουμε είναι να μας στηρίξε ο κόσμος, όπως το έκανε στο δεύτερο γύρο. Δε ζητάμε κάτι παραπάνω. Να μας δώσει την ώθηση. Έχουμε υγιείς φιλάθλους. Φέτος υπήρχε ένα ατυχές περιστατικό, αλλά δε φταίνε οι οργανωμένοι. Σε όλα τα γήπεδα πέφτουν κροτίδες. Όπως ο κόσμος κάνει αυτό που πρέπει έτσι κι εμείς δίνουμε την υπόσχεση, όπως πέρσι, ότι θα κάνουμε αυτό που πρέπει για να υλοποιήσει η ομάδα το στόχο.
Χ.Κ.: Να κλείσω κι εγώ με ένα σύνθημα που μου αρέσει "Στις χαρές και στις λύπες μαζί". Στις χαρές όλοι είναι κοντά. Το θέμα είναι να είναι και στα δύσκολα εκεί.
- Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο "Αρχονιτκό της Λίμνης"
Social Buttons